Utrata tlenu w globalnym oceanie przyspiesza z powodu zmiany klimatu i nadmiaru składników odżywczych. Nadal jednak nie wiadomo, jak to nagłe zdarzenie wpływa na ekosystemy morskie.
Warto przeczytać:
Wcześniejsze badania wykazały, że rosnące temperatury mogą prowadzić do fizycznych zmian w koralowcach, takich jak doskonale znane wybielanie, które ma miejsce, gdy koralowce uwalniają glony żyjące w ich tkankach. Jeśli warunki się nie poprawią, koralowce giną. Rzadko jednak do tej pory obserwowano zmiany w czasie rzeczywistym spowodowane spadkiem poziomu tlenu w tropikach.
W skali lokalnej niedobór tlenu może stanowić poważniejsze zagrożenie dla raf koralowych niż ocieplenie, ponieważ wpływa na całe życie morskie wymagające tlenu i może szybko zabić ekosystemy raf.
Naukowcy badali bielenie koralowców i ich masowe wymieranie z powodu niedotlenienia. W wyniku zdarzenia rafa utraciła 50% żywych koralowców, które pomimo upływu czasu, nie wykazywały oznak powrotu do zdrowia. Najpłytszy pomiar z niedotlenionymi wodami miał około 2,7 metra głębokości i około 9 metrów od brzegu Bocas del Toro. Pozostała część, która przetrwała, wykazała potencjał dynamicznego dostosowywania się do warunków.
Najczęściej czytane:
Odkrycie to ukierunkowało badania. Celem będzie określenie, które genotypy lub gatunki koralowców przystosowały się do szybko zmieniających się środowisk i cech, które pomagają im się rozwijać.
Podczas badań zaobserwowano również, że mikroorganizmy żyjące w rafach powróciły do normalnego stanu w ciągu miesiąca, w przeciwieństwie do makroorganizmów, takich jak kruche rozgwiazdy, które ginęły w tych warunkach. Analizując DNA drobnoustrojów, w pobranych próbkach wody naukowcy byli w stanie wywnioskować, że te drobnoustroje niekoniecznie przystosowały się do swojego środowiska. Wybrały wersję przeczekania na „odpowiedni moment”, tak jakby miały zaistnieć w tych nieprzyjaznych, niskotlenowych warunkach.
Wiadomość dla nas jest taka, że mamy społeczność drobnoustrojów, która ma specyficzny skład, i nagle cały tlen zostaje usunięty, a my w zamian otrzymujemy zastępczy zestaw członków tej społeczność. Rozwija się przez chwilę, aż w końcu niedotlenienie znika, tlen wraca, a społeczność szybko wraca do tego, co było wcześniej z powodu zmiany zasobów” – powiedział Jarrod Scott, współautor artykułu i adiunkt w Smithsonian Tropical Research Institute w Republice Panamy.
Zobacz także:
Odkryte przez naukowców zachowanie społeczności drobnoustrojów sugeruje, że regeneracja drobnoustrojów rafowych jest niezależna i oddzielona od makroorganizmów bentosowych.
Źródło: Woods Hole Oceanographic Institution/ Instytut Badań Tropikalnych Smithsonian, Republika Panamy
Pełny artykuł ukazał się w czasopiśmie Nature Communications
zobacz także:
