Komitet obradujący w ostatnich dniach na Manhattanie zdecydował o usunięciu raf koralowych Belize z listy.
Uznano, iż działania ochronne podjęte przez rząd Belize, a w szczególności wprowadzenie moratorium na poszukiwanie ropy naftowej w całej strefie morskiej, oraz wzmocnienie przepisów pozwalających na lepszą ochronę namorzynów, pozwoliły na usunięcie kompleksu raf z Listy Zagrożonych Miejsc Światowego Dziedzictwa.
Warto przeczytać:
Belize zostało wpisane na listę miejsc zagrożonych w 2009 roku, z powodu niszczenia namorzynów i ekosystemów morskich wskutek wydobycia ropy na morzu oraz rozwoju nietrwałych projektów budowlanych.
Belize to największy kompleks raf w regionie atlantycko-karaibskim, stanowiący drugi co do wielkości system raf na świecie. Obszar chroniony stanowi 12% powierzchni całego kompleksu rafowego. System Rezerwatów raf koralowych Belize został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1996 r., Składa się z siedmiu obszarów; Park Narodowy Bacalar Chico i rezerwat morski, pomnik przyrody Blue Hole, pomnik przyrodniczy Half Moon Caye, rezerwat morski South Water Caye, rezerwat morski Glover’s Reef, park narodowy Caye Bird Caye i rezerwat morski Sapodilla Cayes.
Najczęściej czytane:
Unikalny zestaw typów raf w obrębie jednego obszaru izolowanego odróżnia rezerwat od innych systemów rafowych. Miejsce to jest jednym z najbardziej dziewiczych ekosystemów rafy na zachodniej półkuli i zostało nazwane przez Karola Darwina „najbardziej niezwykłą rafą w zachodnich Indiach”. Poza kompleksem rafy na terenie chronionym znajdują się jeszcze trzy atole; Turneffe Island, Lighthouse Reef i Glover’s Reef.
System Rezerwatów raf koralowych Belize jest unikalny na świecie ze względu na szeroki wachlarz rodzajów raf znajdujących się na stosunkowo niewielkim obszarze. Jako najdłuższa rafa koralowa na północnych i zachodnich półkulach i charakterystyczna ze względu na jej wielkość, różnorodność rodzajów raf i bujne korale kwitnące w nieskazitelnym stanie, stanowi klasyczny przykład ewolucyjnej historii raf i systemów rafowych.
źródło: unesco.org
