Biolodzy morscy dokonali znaczącego postępu w rozumieniu komunikacji i zachowań wielorybów dzięki nowatorskiej metodzie jednoczesnego znakowania akustycznego.
Ta technika otwiera nowe możliwości dla naukowców, umożliwiając im nie tylko identyfikację konkretnego osobnika wydającego dźwięk, ale także analizę jego zachowania w kontekście grupowym.
Warto przeczytać:
Wyzwanie Identyfikacji Akustycznej wielorybów
Dla badaczy zajmujących się akustycznym zachowaniem wielorybów, rozróżnienie, który osobnik wydaje dany dźwięk, było dotąd porównywalne do sytuacji nauczyciela, który próbuje ustalić, który uczeń odpowiada w głośnej klasie. Tradycyjne metody, takie jak pasywny monitoring akustyczny (PAM), choć skuteczne w długoterminowym gromadzeniu danych, nie pozwalają na precyzyjne przypisanie dźwięków do konkretnych zwierząt.
Przełom dzięki Znacznikom Akustycznym
W ciągu ostatnich dwóch dekad wprowadzenie znaczników akustycznych wyposażonych w czujniki ruchu i dźwięku znacząco poprawiło jakość gromadzonych danych. Te nieszkodliwe dla zwierząt urządzenia umożliwiają naukowcom z Laboratorium Bioakustyki i Ekologii Behawioralnej Uniwersytetu Syracuse, pod kierownictwem profesor Susan Parks, dogłębne badanie zachowań humbaków w północnym Atlantyku.
Studium Przypadku: Badanie Humbaków
Najczęściej czytane:
Dr Julia Zeh, studentka biologii, wraz z zespołem z laboratorium Parks i współpracownikami z NOAA, Centrum Studiów Wybrzeża i Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz, przeprowadziła badanie, w którym jednocześnie oznakowano wieloryby z tego samego stada. Pozwoliło to na analizę wokalizacji wszystkich członków grupy i dostarczyło nowych informacji na temat ich zachowań i komunikacji, co jest kluczowe dla przyszłych działań ochronnych.
Wyniki i Ich Znaczenie
Analizując prawie 50 godzin synchronicznych danych ze znaczników, w tym 16 znaczników z siedmiu różnych grup wielorybów, zespół zebrał dane dotyczące dźwięku i ruchu humbaków w Zatoce Maine. Chociaż funkcja i znaczenie konkretnych nawoływań humbaków pozostają niejasne, istnieje hipoteza, że mogą one być związane z karmieniem lub koordynacją społeczną.
Nowe Perspektywy w Badaniach Akustycznych
Metoda jednoczesnego znakowania pozwala na analizę danych akustycznych dotyczących poszczególnych wielorybów i ich porównanie w kontekście większej grupy.
„Te informacje mogą dać nam wgląd w to, jak wieloryby koordynują zachowania i jak ich nawoływania odnoszą się do ich aktywności” – mówi Zeh. Zrozumienie sekwencji akustycznych wewnątrz i pomiędzy jednostkami daje wgląd w złożoność systemu komunikacji humbaków.
Implikacje dla Ochrony Gatunków
Wiedza o tym, kto „dzwoni”, pozwala naukowcom łączyć zachowania wokalne z wiekiem, płcią lub kontekstem behawioralnym osobników. Te dane mogą również służyć do ulepszania metod PAM, które są kluczowe dla monitorowania obecności gatunków i szacowania wielkości populacji.
Zobacz także:
„Posiadanie informacji z danych tagu na temat częstotliwości i wzorców połączeń może poprawić nasze szacunki wielkości populacji” – dodaje Zeh.
Dzięki nowatorskim metodom badawczym, takim jak jednoczesne znakowanie akustyczne, naukowcy są teraz w stanie lepiej zrozumieć i chronić wieloryby. Te przełomowe techniki otwierają nowe horyzonty w badaniach morskich i mogą przyczynić się do bardziej skutecznej ochrony tych majestatycznych stworzeń.
Źródło: royalsocietypublishing
