W ostatnim czasie Aleksandria ponownie stała się centrum światowej archeologii. Międzynarodowa misja badawcza pod kierunkiem Isabelle Hairy z francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych (CNRS) wydobyła z dna Zatoki Aleksandryjskiej dwadzieścia dwa monumentalne bloki kamienne. To kluczowe fragmenty legendarnej Latarni Morskiej PHAROS, jednego z siedmiu cudów świata starożytnego.
Każdy z tych bloków, ważący od 70 do 80 ton, przez wieki spoczywał na morskim dnie, ukrywając ślady starożytnej inżynierii i historii. Wśród znalezisk są monumentalne nadproża, słupy, próg oraz podstawa wieży, a także fragmenty nieznanego dotąd pylonu z drzwiami, łączącego egipski styl z greckimi technikami budowlanymi.
Warto przeczytać:
Latarnia PHAROS
– cyfrowa rekonstrukcja siódmego cudu świata
Wydobycie bloków to przełomowy etap projektu „PHAROS”, którego celem jest pełna cyfrowa rekonstrukcja Latarni Morskiej w Aleksandrii. Zespół CNRS, CEAlex i Francuskiego Instytutu Archeologii Orientalnej (IFAO), działający pod nadzorem egipskiego Ministerstwa Turystyki i Starożytności, przygotowuje precyzyjne skanowanie 3D każdego elementu. Wirtualny model, nad którym pracują inżynierowie Dassault Systèmes Foundation, pozwoli nie tylko odtworzyć wygląd latarni, ale także testować hipotezy dotyczące jej konstrukcji oraz przyczyn upadku.
Tajemnice podwodnego krajobrazu Aleksandrii
Nowo wydobyte bloki ujawniają, jak bogaty i złożony jest podwodny krajobraz archeologiczny Aleksandrii. Odkrycie nieznanego wcześniej pylonu oraz fragmentów monumentalnej architektury pokazuje, że port i jego okolice kryją jeszcze wiele tajemnic. Połączenie egipskiego i greckiego stylu budowlanego potwierdza, iż Aleksandria była niezwykłym miejscem spotkań kultur i innowacji technicznych.
Najczęściej czytane:
Badania archeologiczne i dokumentacja – klucz do historii
Zespół badawczy analizuje wszystkie zachowane źródła pisane i ikonograficzne, obejmujące okres od końca IV w. p.n.e. do XV w. n.e., by wypełnić luki wynikające z fragmentaryczności znalezisk. Latarnia PHAROS, wzniesiona za panowania Ptolemeusza I Sotera, była pierwszą i najważniejszą latarnią starożytności – prototypem dla kolejnych konstrukcji tego typu. Jej światło, widoczne z odległości kilkunastu kilometrów, przez ponad szesnaście stuleci prowadziło żeglarzy do portu w Aleksandrii.
Wirtualny model i przyszłość cyfrowej rekonstrukcji
Każdy z wydobytych dwudziestu dwóch bloków zostanie dokładnie zeskanowany i zinwentaryzowany, dołączając do setek innych elementów już zdigitalizowanych przez zespoły CNRS, CEAlex i IFAO. Po zakończeniu fotogrametrycznego przetwarzania zdjęć, inżynierowie opracują wirtualny model Latarni PHAROS. Pozwoli to naukowcom i miłośnikom historii na „odwiedzenie” tego niezwykłego zabytku w cyfrowej rzeczywistości oraz lepsze zrozumienie technik budowlanych i przyczyn upadku latarni.
Zobacz także:
Operacja wydobycia bloków została udokumentowana przez ekipy GEDEON pod kierunkiem Laurence’a Thiriata. Materiał filmowy stanie się podstawą nowego, dziewięćdziesięciominutowego dokumentu, którego premiera odbędzie się na antenie France Télévisions.
Źródło: Narodowego Centrum Badań Naukowych
