Ekipa Ocean Exploration Trust prowadzi badania na statku badawczym Nautilus, we współpracy z NOAA Ocean Exploration oraz Uniwersytet New Hampshire. Podczas tej ekspedycji zlokalizowano oderwany dziób USS New Orleans na głębokości około 675 metrów. Kluczowe było wcześniejsze mapowanie dna cieśniny Iron Bottom Sound przez bezzałogowy statek nawodny DriX, które pozwoliło wytypować miejsca do szczegółowej eksploracji.
Następnie, przy użyciu zdalnie sterowanych pojazdów ROV, przeprowadzono inspekcję i dokumentację wraku. Identyfikację umożliwiły charakterystyczne elementy konstrukcyjne, takie jak fragmenty kadłuba, malowanie i kotwica, widoczne na zdjęciach i nagraniach. Moment odnalezienia został zarejestrowany i transmitowany na żywo, co pozwoliło widzom na całym świecie śledzić to wydarzenie w czasie rzeczywistym.
Warto przeczytać:
Bitwa pod Tassafarongą i losy USS New Orleans
Bitwa pod Tassafarongą, stoczona w nocy z 30 listopada na 1 grudnia 1942 roku u wybrzeży Guadalcanalu, była jednym z najtrudniejszych momentów dla USS New Orleans. Okręt został trafiony japońską torpedą typu „Long Lance”, co doprowadziło do eksplozji przednich magazynów amunicji i odcięcia niemal jednej trzeciej długości kadłuba – w tym całego dziobu. W wyniku wybuchu zginęło ponad 180 członków załogi. Pomimo rozległych uszkodzeń, marynarze wykorzystali bele kokosowe do stabilizacji kadłuba, utrzymali okręt na powierzchni i doprowadzili go do portu. Następnie USS New Orleans został przetransportowany do Stanów Zjednoczonych na gruntowną naprawę.
Po ponad 80 latach fragment okrętu, który przez dekady spoczywał na dnie cieśniny, został odnaleziony i udokumentowany dzięki współczesnym technologiom badawczym.
Najczęściej czytane:
Przebieg ekspedycji
Ekspedycja koncentruje się na nieinwazyjnych badaniach archeologicznych wraków oraz innych obiektów dziedzictwa kulturowego w rejonie Iron Bottom Sound. Kluczową rolę odgrywa zdalnie sterowany pojazd podwodny Hercules, wyposażony w wysokiej jakości kamery, dwa ramiona manipulatora, czujniki środowiskowe oraz systemy do pobierania próbek. Hercules mierzy 3,9 metra długości, 1,9 metra szerokości i 2,2 metra wysokości. Jego konstrukcja umożliwia pracę na głębokościach do 4000 metrów przez kilka dni.
Dzięki zaawansowanym systemom teleobecności naukowcy z całego świata mogą na bieżąco śledzić przebieg ekspedycji i analizować przekazywane dane.
ROV Hercules, współpracujący z pojazdami Argus lub Atalanta, umożliwia dokładną dokumentację nie tylko samego wraku, ale i jego otoczenia. Manipulatory i czujniki pozwalają na zebranie danych o stanie technicznym wraku, warunkach środowiskowych oraz pobranie próbek do dalszych analiz. DriX, jako bezzałogowy statek nawodny, wspiera działania zespołu poprzez mapowanie dna cieśniny i wyznaczanie lokalizacji wymagających szczegółowego zbadania. Dzięki synergii tych technologii ekspedycja działa efektywnie i bezpiecznie, minimalizując wpływ na środowisko podwodne.
Znaczenie Iron Bottom Sound i dziedzictwo historyczne
Iron Bottom Sound to miejsce o wyjątkowym znaczeniu historycznym. W latach 1942–1943 na tym obszarze rozegrało się pięć dużych bitew morskich, w których zatonęło ponad 100 okrętów i zginęło ponad 20 000 osób. Do dziś zlokalizowano mniej niż 100 wraków okrętów i samolotów różnych narodowości. Badania prowadzone przez Ocean Exploration Trust oraz partnerów mają na celu dokumentowanie tych obiektów, ochronę podwodnego dziedzictwa kulturowego oraz pogłębianie wiedzy o historii działań wojennych na Pacyfiku. Współczesne ekspedycje, takie jak obecna wyprawa Nautilusa, pozwalają nie tylko uzupełniać wiedzę historyczną, ale także zachować pamięć o wydarzeniach i ludziach, którzy zapisali się na kartach historii tego regionu.
Źródło: screen Nautilus, NOAA,
