Maleńkie kawałki plastiku, które można znaleźć w oceanie i atmosferze, są szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Jego wpływ na ekosystemy i ludzi jest w dużej mierze nieznany.
Warto przeczytać:
Prowadzone są prace nad czujnikiem wykrywającym mikroplastik. Urządzenie umożliwi pomiar ilość cząsteczek plastiku w wodzie. Woods Hole Oceanographic Institution współpracuje z firmą Triple Ring Technologies, nad wersją urządzenia do użytku w terenie.
Zbierając lokalne dane, czujnik umożliwi ocenę zanieczyszczenia mikroplastikiem dróg wodnych, ścieków, wód burzowych i innych obszarów, w których mikroplastik może być problemem.
Rola tworzyw sztucznych w globalnym zdrowiu oceanu pozostaje niejasna, dlatego badania nad systemem skupiają się wokół wykorzystania technologii do ilościowego określenia i identyfikacji tworzyw sztucznych w oceanie. Ważny jest również proces starzenia się tworzyw sztucznych na lądzie i w oceanie oraz adsorpcja metali na tworzywach sztucznych znajdujących się na plażach świata. Dlatego opracowany przez zespół naukowców czujnik impedancji, identyfikuje, czy cząstka w przepływie cieczy jest plastikiem, czy materiałem biologicznym.
Anny Michel z WHOI. „Jest to jedna z pierwszych demonstracji przepływowego liczenia i określania wielkości mikroplastiku z rozróżnianiem materiałów plastikowych i biologicznych, co otwiera drogę do wykrywania mikroplastiku w czasie rzeczywistym i umożliwia ich pomiar oraz gromadzenie danych w różnych zbiornikach wodnych.
Głównym powodem skonstruowania tego typu czujnika jest przeniesienie istniejącego systemu laboratoryjnego do systemu, który działa i sprawdza się w terenie:
Najczęściej czytane:
– do badań wód powierzchniowych stawów i jezior,
– do analizy wód powierzchniowych oceanów,
– do umieszczenia na pojazdach podwodnych.
Przenośny system znacznie zwiększy możliwości naukowców w zakresie ilościowego określania mikroplastiku w oceanie.
Zobacz także:
„Naszym celem jest opracowanie taniego czujnika, który może być szeroko skalowalny. Pozwoliłoby to globalnym społecznościom na dostęp do dokładnych pomiarów mikroplastiku, naukowcom na posiadanie solidnej metody liczenia mikroplastiku w zbiornikach wodnych, a badaczom na lepsze zrozumienie skali zanieczyszczenia mikroplastikiem,” powiedziała Anny Michel.

Naukowcy przewidują, że w przyszłości normy dotyczące wody pitnej będą zawierały limity zawartości mikroplastiku.
Czujnik posłuży zarówno do badań mikroplastiku w zbiornikach wodnych (oceanach, stawach, rzekach, jeziorach), jak i do kontroli jakości — na przykład do ilościowego określania liczby mikroplastiku znalezionego w wodzie pitnej lub ściekach.
Czujnik posłuży zarówno do badań mikroplastiku w zbiornikach wodnych (oceanach, stawach, rzekach, jeziorach), jak i do kontroli jakości — na przykład do ilościowego określania liczby mikroplastiku znalezionego w wodzie pitnej lub ściekach.
„Opracowywane przez nas urządzenie będzie w stanie zaspokoić istotną, niezaspokojoną potrzebę w dziedzinie pomiarów środowiskowych, umożliwiając szybkie i tanie pomiary mikroplastiku, które pomogą w opracowaniu opartych na danych, środków łagodzących skutki zanieczyszczenia plastikiem. Cieszymy się, że wspólnie z WHOI możemy być liderami w tej dziedzinie” – powiedziała dr. Hemami.
Technologia urządzenia została opracowana w laboratorium Anny Michel, naukowca stowarzyszonego z WHOI i głównego naukowca National Deep Submergence Facility, wraz ze studentką Massachusetts Institute of Technology/WHOI Joint Program Beckett Colson. Pod kierownictwem dr Sheili Hemami, starszego dyrektora ds. inicjatyw rozwojowych w Triple Ring Technologies.
Źródło: WHOI