W nocy z 31 sierpnia na 1 września 2025 roku przeprowadzono wyjątkową operację wydobycia wraku niemieckiego okrętu podwodnego U-Boot U16 z Morza Północnego, w pobliżu wyspy Scharhörn.
Do wydobycia zaangażowano pływający dźwig „Matador 3” o imponujących rozmiarach oraz dwa holowniki. Przed podniesieniem wraku teren wokół został dokładnie oczyszczony, a pod kadłub przeciągnięto stalowe liny.
Podczas akcji wrak rozpadł się na trzy części – dwie z nich zostały przetransportowane do portu w Cuxhaven, trzecia część wciąż czeka na wydobycie i pozostaje na dnie morza.
Dyrekcja Generalna ds. Dróg Wodnych i Żeglugi wyjaśniła, że decyzja o wydobyciu została podjęta ze względu na potencjalne zagrożenie dla żeglugi.
Części U16 mają zostać zezłomowane, ponieważ według urzędników żadne muzeum nie byłoby w stanie odrestaurować tak dużego i zniszczonego podwodnego zabytku.
U-Boot U16 to wyjątkowy przykład niemieckiej techniki morskiej z początku XX wieku. Został zbudowany w 1911 roku w słynnej stoczni Germaniawerft w Kilonii jako dwukadłubowy okręt oceaniczny. Mierzył 57,8 metra długości, 6 metrów szerokości i miał wyporność 489 ton na powierzchni oraz 627 ton pod wodą.
Załogę stanowiło 29 osób, w tym czterech oficerów. Napęd zapewniały dwa silniki benzynowe oraz dwa silniki elektryczne, pozwalając osiągnąć prędkość 15,6 węzła na powierzchni i 10,7 węzła pod wodą.
W czasie I wojny światowej okręt służył w 2. Półflotylli Okrętów Podwodnych, uczestnicząc w patrolach bojowych i szkoleniowych.
Po wojnie, zgodnie z traktatem wersalskim, U16 miał zostać przekazany Wielkiej Brytanii. Niestety, podczas holowania w lutym 1919 roku zatonął na Morzu Północnym, gdzie spoczywał przez ponad 100 lat.
Powiązane wiadomości
Kontrowersje i głos archeologów
Operacja wydobycia wzbudziła duże emocje i krytykę w środowisku archeologicznym.
Rainer-Maria Weiss, hamburski archeolog państwowy, określił akcję jako „nieudolną” i „nielegalną, pospieszną”. Zwrócił uwagę, że wrak znajdował się na terytorium Hamburga, a władze miasta nie zostały w ogóle zaangażowane w decyzję i przebieg operacji.
Według niego, U16 zachował się w stosunkowo dobrym stanie i pod nadzorem ekspertów mógłby zostać wydobyty w sposób zachowujący jego wartość jako unikalnego podwodnego zabytku.
Dla wielu osób sprawa U-Boot U16 to przykład wyzwań, jakie stoją przed ochroną dziedzictwa kulturowego ukrytego pod wodą, gdzie interesy bezpieczeństwa żeglugi ścierają się z potrzebą zachowania historii. (Źródło: Nordsee-Zeitung, Die Zeit)
źródło: Wikipedia , Facebook
