Mazarrón 2, wrak fenickiego statku znajdujący się w wodach okalających Mazarrón w Murcji, został uznany za najbardziej kompletny starożytny statek znaleziony na Morzu Śródziemnym. Rozpoczęcie jego wydobycia przyniosło szereg zaskakujących informacji. Specjalistyczny zespół z Uniwersytetu w Walencji (UV) zajmujący się operacją odzyskania starożytnych pozostałości odsłania nieoczekiwane artefakty, które do tej pory pozostawały skryte pod morskim osadem.
Fenicki wrak statku w Mazarrón
Wrak Mazarrón 2, znajdujący się w Murcji, to jedno z najważniejszych odkryć archeologicznych na Morzu Śródziemnym. Datowany na około 7 wiek p.n.e., jest najbardziej kompletnym wrakiem fenickiego statku, jaki kiedykolwiek znaleziono. Jego stan zachowania pozwala na szczegółowe badania nad technikami budowy statków i handlem morskim starożytnych Fenicjan.
Nowe odkrycia i znaczenie archeologiczne
Mimo że stanowisko archeologiczne, na którym znajduje się wrak, zostało już wczesnej dokładnie przebadane przez archeologów podwodnych, to w trakcie wydobywania elementów wraku odnaleziono rzeczy, które nie zostały wcześniej udokumentowane. Do najbardziej znaczących odkryć należą fragmenty lin i ceramiki, które zostały zakopane pod warstwami osadów. Zachowanie tak delikatnych obiektów to wyjątkowa okazja dla naukowców, ponieważ oferują one nowe spojrzenie na praktyki handlowe i życie na pokładzie tego typu statku w starożytności. Według ekspertów stan niektórych z tych materiałów jest wyjątkowy, co pozwala na dogłębne badania technik żeglugi i handlu starożytnych Fenicjan.
Techniczne aspekty wydobycia
Aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno artefaktów, jak i zespołu, w obozie bazowym zainstalowano barierę w postaci boi, która wyznacza obszar roboczy i ogranicza dostęp osobom postronnym. Ministerstwo Kultury udostępniło zaawansowaną platformę wyposażoną w systemy sprężarek powietrza i pomp wodnych, co umożliwia zasysanie osadów pod wodą. Dodatkowo obciążniki zapewniają nurkom możliwość efektywnej pracy na odpowiedniej głębokości.
Modele 3D i innowacje techniczne
Jednym z najważniejszych aspektów technicznych tego projektu było stworzenie modeli 3D 22 głównych części wraku. To innowacyjne podejście pozwala zespołowi przewidywać wszelkie wyzwania i projektować bezpieczniejsze rozwiązania do obsługi najbardziej delikatnych obiektów. Modele te, wykonane z żywicy polietylenowej, zapewniają ochronę eksponatów podczas ich wydobywania i transportu do laboratoriów konserwatorskich.
Harmonogram i współpraca
Według szacunków Carlosa de Juana dyrektora ds. wydobycia oczekuje się, że odzyskanie wszystkich materiałów zostanie ukończone do 6 listopada, chociaż harmonogram prac może się różnić w zależności od warunków morskich, co może opóźnić operacje. Po zakończeniu tej fazy odzyskane obiekty zostaną przekazane do laboratorium ARQUAtec Ministerstwa Kultury, gdzie rozpocznie się proces konserwacji — delikatna i mozolna procedura, który może potrwać nawet kilka lat. Szacuje się, że intensywna konserwacja potrwa co najmniej pięć lat, aby statek i towarzyszące mu materiały były gotowe do publicznego wystawienia, ponieważ drewno, które przez stulecia było zanurzone, wymaga stopniowej impregnacji w celu zapobiegania degradacji po wyjęciu z wody.
Rozpoczęcie tego projektu stało się możliwe dzięki ścisłej współpracy różnych instytucji, w tym Regionu Murcji, Uniwersytetu Walencji i Ministerstwa Kultury, których koordynacja była niezbędna w stawianiu czoła licznym wyzwaniom związanym z operacją tej wielkości i złożoności. Zarówno Agustín Diez kierownik zespołu badawczego, jak i Carlos de Juan podkreślili, że sukces projektu leży we współpracy międzyinstytucjonalnej, modelu współpracy, który niewątpliwie wyznaczy kamień milowy w dziedzinie archeologii podwodnej w Hiszpanii.
Odkrycia podczas wydobycia wraku Mazarrón 2 mają ogromne znaczenie dla przyszłych badań archeologicznych. Pozwalają na lepsze zrozumienie starożytnego handlu morskiego oraz technik budowy statków fenickich. Współpraca z najnowocześniejszymi firmami technologicznymi ze Wspólnoty Walenckiej zapewnia projektowi najbardziej zaawansowaną technologię w dziedzinie archeologii.