Każde zwierzę ma swoje unikalne strategie przetrwania, ale niewiele z nich może poszczycić się umiejętnością tworzenia i wykorzystywania narzędzi w sposób, w jaki robią to humbaki. Te majestatyczne ssaki morskie z południowo-wschodniej Alaski opracowały złożoną technikę polowania, która umożliwia im złapanie nawet siedmiokrotnie więcej pożywienia podczas jednego nurkowania.
Sukces w polowaniu jest kluczowy dla przetrwania
Warto przeczytać:
Humbaki (Megaptera novaeangliae) są znane ze swoich spektakularnych skoków i śpiewów, ale ich umiejętności są o wiele bardziej imponujące. Na południowo-wschodnich żerowiskach Alaski humbaki tworzą złożone sieci bąbelkowe, aby łapać kryl – maleńkie stworzenia przypominające krewetki, które stanowią ich główne źródło pożywienia. Te sieci bąbelkowe nie są przypadkowymi formacjami: humbaki wydmuchują bąbelki w precyzyjnie zaplanowanych wzorach, kontrolując liczbę pierścieni, rozmiar i głębokość sieci oraz odstępy między bąbelkami.
Złożoność sieci bąbelkowych
„Wiele zwierząt używa narzędzi, aby znaleźć pożywienie” – wyjaśnia profesor Lars Bejder, współautor badania i dyrektor Marine Mammal Research Program (MMRP). „Ale bardzo niewiele z nich faktycznie tworzy lub modyfikuje te narzędzia samodzielnie. Odkryliśmy, że samotne humbaki w południowo-wschodniej Alasce tworzą złożone sieci bąbelkowe, aby łapać kryl”.
To właśnie te sieci pozwalają im zdobywać nawet siedmiokrotnie więcej zdobyczy podczas jednego nurkowania bez użycia dodatkowej energii. To imponujące zachowanie umieszcza humbaki w rzadkiej grupie zwierząt, które zarówno tworzą, jak i używają własnych narzędzi do polowań.
Populacja humbaków w południowo-wschodniej Alasce zimuje na Hawajach, a ich całoroczny budżet energetyczny zależy od ich zdolności zdobycia wystarczającej ilości pożywienia latem i jesienią w tej okolicy. Odkrycie niuansów ich starannie dopracowanej techniki polowania rzuca światło na to, w jaki sposób migrujące humbaki zużywają wystarczająco dużo kalorii, aby przemierzyć Ocean Spokojny.
Zaawansowane narzędzia badawcze
Najczęściej czytane:
Ssaki morskie, takie jak wieloryby, delfiny i morświny, są wyjątkowo trudne do zbadania. Rozwój narzędzi badawczych ułatwia śledzenie i zrozumienie ich zachowania. Naukowcy wykorzystali specjalistyczne znaczniki i drony, aby badać ruchy wielorybów z góry i z dołu wody.
„Zainstalowaliśmy nieinwazyjne znaczniki przyssawkowe na wielorybach i lataliśmy dronami nad samotnymi humbakami łowiącymi w sieci bąbelkowe w południowo-wschodniej Alasce, zbierając dane na temat ich podwodnych ruchów” — mówi współautor i badacz MMRP William Gough. Narzędzia te mają niesamowite możliwości, ale ich doskonalenie wymaga praktyki. „Wieloryby są trudną grupą do badania, wymagającą umiejętności i precyzji, aby skutecznie je oznaczyć lub użyć dronów”.
Walenie na całym świecie stoją w obliczu wielu zagrożeń, począwszy od degradacji siedlisk, zmian klimatycznych, rybołówstwa, aż po zanieczyszczenie chemiczne i hałas. Jedna czwarta z 92 znanych gatunków waleni jest zagrożona wyginięciem, a istnieje wyraźna i pilna potrzeba wdrożenia skutecznych strategii ochrony w ich imieniu.
Sposób, w jaki zwierzęta polują, jest kluczowy dla ich przetrwania, a zrozumienie tego podstawowego zachowania sprawia, że instytucje zajmujące się ochroną zasobów są lepiej przygotowane do sprawnego monitorowania i ochrony żerowisk, które są krytyczne dla ich przetrwania.
Dzięki potężnym nowym narzędziom w rękach badaczy, na horyzoncie widać wiele ekscytujących odkryć behawioralnych waleni.
Badania dzięki wsparciu Lindblad Expeditions, National Geographic Fund, University of Hawai’i w Manoa oraz grantowi z programu badawczego Defense University Research Instrumentation Program (DURIP) Departamentu Obrony (DOD).
Badanie przeprowadzono na podstawie zezwolenia NOAA wydanego dla Alaska Whale Foundation (nr 19703). Wszystkie badania przeprowadzono na podstawie zatwierdzeń instytucji IACUC.
Zobacz także:
Źródło University of Hawaii at Manoa . :
