Martin PBM Mariner – amerykańska patrolowa łódź latająca, następca Consolidated PBY Catalina i P3M. Samoloty przeznaczone do służby na Pacyfiku, używane jeszcze w latach 50.
Samolot znajduje się w jeziorze od 1949 roku.
Produkcję seryjną rozpoczęto w 1941 roku. Samolot doczekał się kilku wersji użytkowych. Pierwsza wersja, PBM-1, z wciąganymi pływakami podskrzydłowymi wypuszczona została jedynie w ilości 20 sztukach. Natomiast wersja PBM-3 była bardziej powszechna. PBM-3D miało nowe silniki, dwa 14 – cylindrowe gwiazdowe chłodzone powietrzem Wright R-2600-12 o mocy 1700 KM każdy, stałe pływaki i samouszczelniające zbiorniki paliwa. W wersji transportowej PBM-3R bez uzbrojenia, mogło zabierać ładunek lub 20 pasażerów, a typ PBM-3S zbudowany został specjalnie do zwalczania japońskich okrętów podwodnych.
Ostatnia, wyprodukowana w liczbie 589 sztuk, wersja bojowa PBM-5 była uzbrojona w 8 karabinów maszynowych kal. 12,7 mm i miała zainstalowany radar AN/APS-15.
Łącznie zbudowano 1366 PBM Mariner.
Wymiary: rozpiętość – 35,97 m, długość – 24,38 m, wysokość – 8,38 m
Powierzchnia nośna – 130,80 m²
Masa: własna – 14 687 kg, startowa – 26 310 kg
Osiągi: Prędkość maksymalna – 319 km/h
Pułap: 5151 m
Zasięg: 3438 km
Film jest dość szczegółowym opisem nurkowania na wraku.