Niemal wszystkie zwierzęta kontynuują rozmnażanie przez całe życie, ale okazuje się, że niektóre z nich ewoluują, by przestać.
Okazuje się, iż oprócz ludzi, gatunki doświadczające menopauzy, to wszystkie zębate wieloryby – Białuchy, Narwale, Orki, Wieloryby Płetwiaste i Grindwale Krótkopłetwe.
Nowe badanie przeprowadzone zostały przez naukowców z uniwersytetów w Exeter i Yorku oraz Centrum Badań nad Wielorybami.
Jak sugerują wyniki?
Menopauza rozwijała się niezależnie u trzech gatunków wielorybów, być może początek dał wspólny przodek Białuchy i Narwala.
Grindwale Krótkopłetwe
“Aby menopauza miała sens w kategoriach ewolucyjnych, gatunek potrzebuje zarówno powodu, aby przestać się rozmnażać, jak i powód, aby dalej żyć” – powiedział autor publikacji, dr Sam Ellis z uniwersytetu w Exeter.
Istnienie menopauzy u Orek jest dobrze udokumentowane, dzięki szczegółowym badaniom prowadzonym przez ponad cztery dekady. Jednakże informacje dotyczące życia Białuch czy Narwali nie są już tak powszechnie dostępne.
Dane do badań zebrano, wykorzystując martwe wieloryby 16 gatunków, w których to znaleziono uśpione jajniki u starszych samic Białychy i Narwala.
Globicephala_macrorhynchus Wieloryb płetwiasty
Opierając się na wynikach, naukowcy przewidują, że gatunki te mają struktury społeczne — podobnie jak u Orek — oznacza to, że coraz starsze samice żyją w coraz większych, spokrewnionych stadach.
Ewolucyjna strategia
Badania sugerują, że tak samo było również w przypadku naszych przodków. Korzyści płynące dla społeczności stada z doświadczenia, wiedzy i pomocy starszych samic, wyjaśniają, dlaczego drogą ewolucji, rozwinęła się menopauza.
„Patrzenie na inne gatunki, takie jak te zębate wieloryby, może pomóc nam ustalić, w jaki sposób ewoluowała ta niezwykła strategia reprodukcyjna.”
Chociaż osobniki wielu gatunków mogą, nie rozmnażają się w późnym wieku. Naukowcy szukali dowodów na “ewolucyjną strategię”, w której samice miały znaczny okres życia po rozrodzie.
Badanie zostało sfinansowane przez Radę ds. Badań Środowiska Naturalnego. Zespół obejmował naukowców z Uniwersytetu w Yorku i Centrum Badań nad Wielorybami.
