Drapieżniki morskie, takie jak tuńczyki czy rekiny, gromadzą się w antycyklonalnych, wirach oceanicznych obracających się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Gdy te wiry przemieszczają się po otwartym oceanie, drapieżniki przemieszczają się wraz z nimi, żerując na wysokiej biomasie zawartej w głębokim oceanie.
Zrozumienie, jak wiry oceaniczne wpływają na zachowanie drapieżników na otwartym oceanie, szczególnie w obszarach ubogich w żywność, może przyczynić się do skutecznego zarządzania tymi gatunkami, ich ekosystemami i zależnymi od nich łowiskami.
Warto przeczytać:
Naukowcy od dawna badają zachowania drapieżników w dalekich regionach oceanu, oznaczając zwierzęta i śledząc ich wzorce nurkowania do bogatych w pokarm warstw oceanu, takich jak mezopelagiczna strefa mroku.
Istnieje coraz więcej badań pokazujących, że różne drapieżniki łączą się z wirami, ale to badanie jest pierwszym, które skupia się na największym ekosystemie na Ziemi, wirach subtropikalnych.
Badając wzorce drapieżników w odniesieniu do wirów, naukowcy doszli do wniosku, że wiry wpływają na ekosystemy otwartych oceanów od dołu do góry łańcucha pokarmowego. Odkrycie to sugeruje fundamentalny związek między możliwościami żerowania drapieżników a podstawową fizyką oceanu.
Zobacz także:
„Pomysł, że wiry te zawierają więcej jedzenia oznacza, że służą jako ruchome hotspoty na pustyni oceanicznej, które napotykają drapieżniki i pozostają w nich, aby się pożywiać” – powiedział dr Martin Arostegui WHOI
Wraz z rozwojem połowów ryb głębinowych, pojawiła się potrzeba uzyskania większej ilości informacji na temat ekologii głębinowej, w szczególności tego, ile biomasy ryb głębinowych może być pozyskiwane przez rybołówstwo bez negatywnego wpływu na zależne drapieżniki lub zdolność oceanu do magazynowania węgla i regulowania klimatu. Wyniki badania podkreślają związek pomiędzy powierzchnią i głębią oceanu, który musi być uwzględniony w ocenie wpływu przyszłych gałęzi przemysłu głębinowego.
Badania zostały opublikowane w Nature. Zespół badawczy: naukowcy z WHOI i Uniwersytet Waszyngtoński laboratorium fizyki stosowanej.
Źródło: WHOI
